Over ons

December 1999:
Na een dik jaar modderen met de gezondheid (veel overgeven, lusteloos en zeer vermoeid en gewichtsafname) van onze 2 jarige dochter worden we op eigen verzoek doorverwezen naar de kinderarts.

Januari 2000
Door de medische molen om officieel coeliakie vast te stellen. Eind januari is onze dochter officieel gediagnostiseerd en zijn de ‘oude’ schoolboeken over voeding en gezondheid weer tevoorschijn gehaald.

Februari 2000
Het begin van een zoektocht naar hoe om te gaan met coeliakie. Onze zoon wordt geboren en in overleg met de artsen houden we hem zijn eerste anderhalve levensjaar glutenvrij.

Mei 2000
Met Moederdag krijg ik een snijmachine om het zelfgebakken brood in hanteerbare plakken te snijden. Geen hompen brood meer voor onze dochter. Na het bakken – dat inmiddels goed lukt – wordt het brood gesneden en in porties per dag ingevroren. Zo gaan ook handige porties naar het kinderdagverblijf waar - net als thuis - iedere dag vers brood uit de vriezer wordt gehaald.

Juli 2000
Op vakantie en we nemen alles voor het dieet mee, inclusief broodbakmachine. We hebben gehoord dat er in Frankrijk niet zomaar wat te vinden is en we weten nooit waar we precies naar toe gaan vandaar de voorzorgsmaatregel. Auto en caravan zijn afgeladen. En nu begrijpen we waarom onze dochter niet meer zo geniet van haar eten. Vanwege het gemak (in de caravan hebben we maar 3 gaspitjes) eten we allemaal glutenvrije macaroni…. Dat moet lekkerder kunnen, het begin van een zoektocht.

Februari 2001
Na een jaar diëten 8 centimeter gegroeid. Genoeg in gewicht aangekomen, maar motoriek nog wat achter. En proefondervindelijk ontdekken we dat niet iedereen begrijpt wat glutenvrij is of inhoudt. Inmiddels weten wij hoe ze reageert op een gewoon griepje en hoe op gluteninname……… 1,5 uur na het per ongeluk eten van gluten trekt ons meisje wit weg en komt er een enorme spuugactie. Het minilijfje perst iedere giftige gluut vanuit de tenen naar buiten. De Niagarawatervallen, maar dan omhoog.

Mei 2001
4 jaar en nu naar school. De leerkrachten ingepraat over coeliakie, afspraken gemaakt over een eigen trommeltje bij traktaties en foldertjes gegeven ter informatie. Gewezen op mogelijke besmetting middels klei, (kleur)potloden, wasco, (vinger)verf en lijm. Hopen dat het goed gaat. Met onze dochter de afspraak gemaakt dat ze snoepjes mee naar huis neemt als ze bang is dat ze ‘niet goed’ zijn. Als ze dit thuis inlevert krijgt ze thuis daar wat anders voor. In de auto hebben we inmiddels een snoeptrommeltje om toch wat te geven nadat ze zo vaak nee heeft moeten zeggen in de winkels.

December 2001
Dag Sinterklaas, ik mag geen pepernoten maar heb die van mezelf meegenomen. Gelukkig is ze niet bang voor dat wat er wordt rondgestrooid. Achteraf snappen we dat we vaak geluk hebben gehad.

2004
We eten vaak gewoon Hollandse pot en rijst want écht lekkere pasta is moeilijk te vinden. De juf van groep 3 denkt dat die coeliakie nu wel over is. De reactie op de foute gluten komt nu na een uur of 4. Ontdekt dat er in het buitenland vaak heel veel lekkere glutenvrije producten te krijgen zijn die in Nederland niet te krijgen zijn.

2005
In Oostenrijk gaat het enorm mis: 6 uur na het uit eten gaan komt alles er weer uit. En dan maken we zelf ook nog een fout met koken twee dagen later. ’s Zomers maken we vanuit Denemarken voor 1 dag de oversteek naar Zweden. Daar moet het een walhalla zijn voor coeliakiepatiënten . En JAAAA, enthousiast springen we door de HYPER-ICA supermarkt en gooien we de auto vol. Veel voor ons tot dan toe onbekende merken, alles lekker en zóóó goedkoop!!! YES, in Zweden is het verboden winst te maken op dieetproducten.

2006
We redden het aardig, maar blijven op zoek naar nieuwe glutenvrije producten. Alles om de voedselkeuze te vergroten. Op vakantie naar Zweden. Op pad met een lege caravan, dat zijn we niet gewend. En in Zweden hamsteren we voor een jaar meel, pasta’s koekjes, afbakbroodjes en al wat meer lang houdbaar is. We maken kennis met lekkere pannenkoekenmix, pizzamix, en heerlijke cakemixen.

2006 - 2014
Er is zoveel dat we tijdens onze buitenlandse reizen vinden en bij verzoek bij onze plaatselijke winkel wordt ons gezegd dat ze gaan proberen het in te kopen. Na 6 jaren allerlei toezeggingen te hebben gekregen zonder resultaat begint het idee te borrelen om het zelf op te pakken. Na vele analyses, marktonderzoek en gesprekken met leveranciers en producenten zijn exclusieve import- en verkooprechten verworven en wordt de opzet voor een e-shop in gang gezet.

Abrikozenmuffins (voorheen magdalenas)